We stonden weer op tijd op om te ontbijten en om ons om half 10 te melden bij de Smokin' Pot voor een kookcursus.
Samen met nog 4 toeristen, 2 uit Luxemburg en 2 uit Amerika vertrokken we eerst voor de boodschappen naar de markt. Daar kijk je je ogen uit. De groentes zijn anders, de vis is anders, het vlees is anders en ga zo maar door.
De levende vissen die we kochten werden doodgeknuppeld. Vreselijk om te zien, maar verser kan niet. Het vlees zat onder de vliegen, maar het moest gelukkig toch nog goed heet gebakken worden.
Verder natuurlijk allerlei dingen die je bij ons nooit ziet. Gebakken rat, ontvelde kikkers, gerookte vissenkoppen, opengesneden kippen, waar het begin van een ei nog inzit, etc.
De groentes en kruiden zijn geweldig. Allerlei soorten Aziatische basilicum, kruiden die naar koriander smaken, maar er heel anders uitzien. Harde bladeren die ze mint noemen, maar daar niet naar smaken. Alle soorten chili pepers, maar ook gewone peperkorrels, vers aan een takje! Een lust voor het oog dus.

Terug bij het restaurant moesten we allemaal achter een hakblok zitten en kregen we een hakmes. Hiermee moesten we aan de slag. Citroengras klein hakken en nog veel meer groenten en kruiden hakken. De kruiden moesten in de vijzel en pureren maar. Toen moesten we zelf kokosmelk maken. De geraspte kokos in een doekje, dat dichtbinden en dan in water en knijpen maar.

In de keuken moest alles de wok in en de vis toegevoegd worden. Na een tijdje wokken, roeren en pruttelen was de Fish Amok klaar. Het smaakte heerlijk!!
Daarna begonnen we aan de Beef Lok Lak. Ook een echt Cambodjaans gerecht. Dit was nog makkelijker om te maken. Beetje salade op een bordje, de beef marineren en een dip sausje maken.
Ook weer heerlijk.
Daarna gerecht 3, een waterig soepje met kip en lime en chili. Ook volledig geslaagd.
Tijdens het koken ook nog hele leuke gesprekken gevoerd met de Cambodjaanse kok, Vannak. Hij sprak zeer goed Engels en was erg informatief.
Ook de gesprekken met de Amerikanen waren leuk. Zij werkten in Mongolië als vrijwilliger op een school. Al een jaar en reisden nu in het rond en gingen dan nog een jaar daar werken.

Tegen half twee waren we weer terug in het hotel en boekten we de bus naar Phnom Penh. Die zou om twee uur vertrekken en we moesten ons dus haasten. Dat deden we en precies om twee uur waren we op de vertrekplaats. Alle stress weer voor niets, want de bus ging pas om kwart over 3 weg. Cambodjanen hebben geen haast.
De bus was er weer van het soort, zo van de schroot.... Maar niet te kritisch kijken en je gewoon laten vervoeren. De chauffeur was er ook weer 1 met haast. Je moet je voorstellen een vrij smalle tweebaans weg, die door iedereen gebruikt wordt. De bus haalt een kar in, die net een brommer inhaalt, die net een fiets inhaalt, die net een voetganger inhaalt. De bus rijdt dus op de verkeerde baan, bijna in de linker berm!!
Natuurlijk rijden er ook tegenliggers. Die worden door de bus de kant ingetoeterd, want dat is een essentieel onderdeel van ieder vervoermiddel. Iedereen toetert, lang, hard en voortdurend.
De rit kostte 1 hond het leven, daar reed hij dwars over heen en bijna ook nog een brommerrijder, maar die werd op het nippertje ontweken en had een gevaarlijk slingerende bus als gevolg.

In het donker kwamen we aan in Phnom Penh. Bij het busstation een tuk tuk geregeld naar het Billabong hotel. Daar aangekomen bleken alle kamers bezet. Dat was een tegenvaller. Het was namelijk een schitterend hotel met een prachtig zwembad.
De receptionist wist wel een ander hotel, dus daar kwamen we terecht. Niet echt een sfeervol ding, maar grote kamers en een redelijke prijs.

Ondertussen was het 10 uur en we wilden nog wel wat eten. Naast het hotel zat een KFC en daar hadden de kinderen echt zin in.
We aten daar wat kip en tegen 11 uur waren we weer op de kamer. We keken een film en sliepen daarna als roosjes.