Vanochtend lekker weer eens uitgeslapen. Tegen half 10 gingen we naar beneden voor het ontbijt. Cor en Fabienne namen een appel pancake en Yannick en ik een baguette met warme kaas en tomaten.
Daarna probeerden Cor en ik vluchten naar Bangkok te boeken, maar dat was niet makkelijk. De eerste keer, nadat alles was ingevuld, kreeg ik een timed out.. Te lang niets gedaan, wat nergens op sloeg. De tweede keer nadat alles was ingevuld plofte de wifi eruit. Die kreeg ik nooit meer aan de praat en toen mochten we gelukkig even op de computer van het hotel.
Die was snel en toen was het zo gepiept.
Daarna konden we eindelijk op pad. Een tuk tuk geregeld en op weg naar de Killing fields, een rit van zo'n 15 km. Eerst door de buitenwijken van Phnom Penh en toen over het platteland. Een prachtig ritje.
De killing fields was natuurlijk indrukwekkend. We keken eerst in het museum en daarna liepen we langs de massagraven wat nu nog alleen maar putten zijn. Op bepaalde punten staan bakken met beenderen, luguber om te zien. Bij een van de graven zagen we ook weer een slang. Onze tweede deze reis. Brrrrr.
Het memoriaal is echt heel luguber. Een toren met daarin wel 12 verdiepingen met alleen maar schedels. Schedels, die daar ter plekke zijn opgegraven van mannen, vrouwen en kinderen.
De verhalen die je leest in de reisgidsen en daar ter plekke in het museum vertellen de gruweldaden van Pol Pot en zijn makkers. De heren hebben een ware genocide op hun geweten.

Hierna gingen we terug naar de stad, naar de Tuol Sleng gevangenis, ook wel S-21 genoemd. Dit was een hogere school, die door de Khmer Rouge werd gebruikt als martelruimte, doorvoerkamp.
Hier hangen foto's van mensen die daar zijn geweest. Ook staan de bedjes en martelwerktuigen er nog. Ik vond het zeer indrukwekkend, werd er helemaal zwaarmoedig van. Wat doen mensen elkaar toch aan. Duch, de baas van de gevangenis is net afgelopen veroordeeld tot 19 jaar cel. Hij zit er al 11 jaar in, dus nog 19 te gaan. Veel te kort natuurlijk voor wat hij allemaal heeft gedaan. Hij heeft duizenden mensen vermoord.

De tuk tuk driver bracht ons naar een groot winkelcentrum. Hier aten we een pizza en shopten we wat. Yannick een paar schoenen en ik een tas van Louis Vuitton......

Tegen 7 uur waren we weer in het hotel. We keken tv, computerden en lazen wat. We aten bij de KFC (ja alweer) en gaan zo op tijd op bed. De warmte vreet toch wel wat aan je en put je behoorlijk uit.